موضوع : موضوعات بیشتر ,داستانک , | تاریخ : یکشنبه 17 آذر 1398 زمان : 20:57 | بازدید : 18
نویسنده : ماحی | نظرات (0)

اینگونه نبود که سکوت معادل حرف نزدن باشد،

اینگونه نبود که انسان این قضیه را کشف کند که اگر زبانش را نچرخاند، که اگر لب هایش را به هم بفشارد، چیزی به نام سکوت را خلق کرده است. نه!

سکوت بعدها اختراع شد؛ یعنی آن دوران که همه ی زبان ها اختراع شده بودند، همه ی حروف الفبا.

اتفاقا سکوت چیزی بود که برای کمک کردن به حرف زدن اختراع شد ! ***

سکوت را احتمالا یک فرانسوی به نام فرانسیس اختراع کرده است،

شاید هم یک روسی به نام میخاییل، یا مثلا یک سرخ پوست به نام موهیگان.

به هر حال، هرکسی که سکوت را اختراع کرده، نه اینکه از حرف زدن خسته شده باشد، نه، اتفاقا او حرف زدن را خیلی هم دوست داشته است، 

اما حرفی که بفهمند آنرا، حرفی که از شنیدنش نگذارند بروند و تنهایت بگذارند...

او خواسته زبانی را اختراع کند، که مثل معجزه، همه ی مشکلات را حل کند ،

خواسته زبانی را اختراع کند که همه بفهمند آنرا و مشکلات مسخره ی زبان های دیگر را نداشته باشد.

 

مسخره است که به هر زبانی بگویی «نرو، لطفا نرو» او که زبانت را میفهمد بگذارد برود !

مسخره است که به هر زبانی بگویی «باور کن اینطوری نیست» او حرف خودش را بزند...

مسخره است که به هر زبانی، به فرانسوی، به انگلیسی، به کوردی، فارسی، عربی، چینی، به ترکی به سرخ پوستی به روسی به هر زبانی به او بگویی «اگر بروی میمیرم»،

اما او عین خیالش نباشد و باز هم بگذارد برود !

مخترع سکوت، آدم بزرگی بوده است.

او مخترع بزرگ ترین دستاورد بشر بوده است، اختراعی که از اختراع چرخ مهم تر بوده،

او زبانی ساخته که فقط یک جمله دارد و همه ی آدم های دنیا آنرا می فهمند،

آدم هایی که در شهرهای مدرن زندگی میکنند، آدم هایی که در دل جنگل های انبوه آمازون، یا ناشناخته ترین جزیره ها زندگی می کنند، آدم هایی که در دوردست ترین نقاط صعب العبور هستند تا آنها که اتوبان از چند متری خانه هاشان می گذرد،

همه و همه میفهمند آن یک جمله را؛

سکوت یک جمله دارد، و آن جمله این است:

«میدانم حق با توست، اما خواهش میکنم حرف هایم را قبول کن لعنتی! »

منبع : لطفا یکی مرا از مرگ نجات بدهد - بابک زمانی